"MARCHEREN NAAR ZION" (Deel 1 van 5)

Video

May 11, 2015

Meer dan 4000 jaar geleden verscheen God aan Abraham in Mesopotamië en zei tot hem: Ga gij uit uw land, en uit uw maagschap, en uit uws vaders huis, naar het land, dat Ik u wijzen zal. En Ik zal u tot een groot volk maken. Abraham gehoorzaamde de Heere en kwam in het beloofde land van Kanaän waar hij samen met zijn zoon Izaäk en zijn kleinzoon Jakob leefde, die later “Israël” genoemd werd.

Israël en zijn 12 zonen gingen naar Egypte vanwege een hongersnood in het land van Kanaän, en daar vermenigvuldigden zij zich tot een machtige natie. De Egyptenaren voelden zich bedreigd door de krachtige natie van Israël die onder hen leefde, dus maakten zij slaven van hen en maakten hun leven bitter met zware slavernij. Na 430 jaar in Egypte, werden zij uit de slavernij geleid door Mozes, gingen door de Rode Zee en gingen Arabië in, waar zij de wet van God ontvingen bij de berg Sinaï.

Het werd de generatie van de Israëlieten die Egypte met Mozes verlieten niet toegestaan om het beloofde land binnen te gaan vanwege hun gebrek aan geloof in de Heere. Zij werden gedwongen om 40 jaar door de wildernis te dwalen totdat een nieuwe generatie opkwam die de Heere vertrouwde en met Jozua het beloofde land binnenging.

Gedurende ongeveer 400 jaar werden de twaalf stammen van Israël geregeerd door de Richters volgens de wet van Mozes. Toen zij verlangden om een koning te hebben zoals alle andere natiën, stelde God Saul aan om hun koning te zijn, die 40 jaar over hen regeerde, gevolgd door Koning David die 40 jaar regeerde, en Davids zoon Salomo die 40 jaar regeerde. Gedurende de heerschappij van Salomo was het koninkrijk van Israël het meest glorieus. De eerste tempel werd gebouwd, maar omdat Salomo’s hart op zijn oude dag wegkeerde van de Heere, zei God hem dat tien van de stammen niet geregeerd zouden zijn door zijn zoon.

Na de dood van Salomo werd het koninkrijk van Israël gedeeld, en de noordelijke 10 stammen werden geregeerd door een rij van kwaadaardige koningen, die niet afstamden van David en Salomo. Dit Noordelijke Koninkrijk behield de naam “Israël” en had uiteindelijk Samaria als zijn hoofdstad. Het kleinere Zuidelijke Koninkrijk werd bekend als Juda, had Jeruzalem als zijn hoofdstad en werd geregeerd door de afstammelingen van David. Vanaf 2 Koningen 16 stond het volk van het Zuidelijke Koninkrijk bekend als “Joden”, naar de naam van het koninkrijk van Juda.

Vanwege de slechtheid van het Noordelijke Koninkrijk van Israël werden zij omvergeworpen en gevangen genomen door de Assyriërs. De Israëlieten die overbleven werden gemengd met de heidense natiën die binnenkwamen en het land bezetten. Dit volk zou bekend komen te staan als de Samaritanen, en de 10 stammen van het Noordelijke Israël zouden nooit meer een natie zijn.

Het Zuidelijke Koninkrijk van Juda zou uiteindelijk gevangen genomen worden naar Babylon als straf voor het dienen van andere goden, en de tempel zou vernietigd worden, maar na 70 jaar keerden de Joden terug naar Juda, herbouwden de tempel te Jeruzalem en bleven geregeerd door koningen die afstamden van David.

Ten tijde van Christus was de natie van Juda bekend komen te staan als Judaea en was onder Romeinse regering. Jezus Christus en zijn discipelen predikten het Evangelie door heel Judaea, zoekende naar de verloren schapen van het huis van Israël. Na drie en een half jaar van bediening, verwierpen de Joden Jezus als hun Messias en overtuigden de Romeinse gouverneur om hem te kruisigen. Drie dagen later stond hij weer op uit de doden en toonde zichzelf levend aan zijn discipelen voordat hij opvoer aan de rechterhand van de Vader in de Hemel.

Vlak voordat Jezus werd gekruisigd, profeteerde hij dat, als straf voor het afwijzen van hem, Jeruzalem verbrand zou worden, de tempel vernietigd zou worden, en dat de Joden als gevangenen in alle natiën weggeleid zouden worden. Deze profetie werd vervuld in 70 n.C. toen de toekomstige Romeinse keizer Titus Jeruzalem veroverde. Gedurende meer dan 1800 jaar bleven de joden verspreid door alle natiën.

Toen gebeurde in 1948 het onmogelijke. De Staat van Israël werd gesticht en de Joden bezaten wederom het beloofde land. Veel Christenen hebben dit uitgeroepen tot een wonder en een zegening van God, maar was dit werkelijk de zegening van de Heere, of waren er duisterder krachten aan het werk? Deze film heeft het antwoord.

Pastor Anderson: Om de stichting van de moderne staat Israël te begrijpen, moet je de geschiedenis van de Joden vanaf 70 n.C. tot die tijd begrijpen, en je moet begrijpen dat hun religie in het geheel niet meer op de Bijbel gebaseerd is. Een voorbeeld: sinds de tempel vernietigd werd brengen zij helemaal geen dieroffers meer.

Rabbi Mann: Wat de dieroffers betreft: dat is opgehouden.

Rabbi Abrami: Geëindigd!

Rabbi Mann: In het Judaïsme ontwikkelde zich een systeem van gebeden, dat min of meer een substituut werd.

Rabbi Wiener: Nou, ik denk dat dat het begin was van de modernisatie. Ik geloof dat echt.

Leider Schesnol: Toen eenmaal die tempel vernietigd werd, hadden de Joden geen centrale locatie meer. Zij werden verstrooid. Zij veranderden letterlijk de aard van het Judaïsme, en die draagbare vorm van Judaïsme leidde tot een transformatie van het priesterlijke Judaïsme tot het Rabbijnse Judaïsme.

Pastor Anderson: Het Judaïsme stopte met het zijn van de religie van het Oude Testament en begon met het zijn van de religie van de rabbijnen en hun tradities, of wat zij de “Mondelinge Tora” noemen.

Texe Marrs: De Talmoed is het heilige boek van de Joden. Hij bestond uit de mondelinge uitspraken van de rabbijnen. Hij staat bekend als de wijsheid van de rabbijnen.

Rabbi Abrami: De Talmoed is een compilatie van alle grote discussies die plaatsvonden vanaf de tweede eeuw v.C. tot de vijfde eeuw G.T. Hij is een soort van encyclopedie van Joodse kennis. Je zou het het best de Joodse Wikipedia van de tijden kunnen noemen. Ja, omdat vele mensen eraan deelnamen. Hij is niet door één persoon geschreven. Vele honderden geleerden – honderden auteurs.

Pastor Anderson: Volgens het Judaïsme werd de mondelinge wet, of wat later bekend kwam te staan als de Talmoed, gegeven aan de 70 ouderlingen die naar de voet van de berg Sinaï kwamen, maar die niet toegestaan werden om verder te gaan. De Farizeeën geloofden dat deze 70 ouderlingen een veel uitgebreidere en diepe openbaring ontvingen dan Mozes, waarvan het niet de bedoeling was dat zij opgeschreven zou worden. Het zou alleen mondeling overgeleverd moeten worden. Deze mondelinge tradities hadden de voorrang boven de geschreven Tora, of wat wij kennen als Genesis t/m Deuteronomium. Het bewijs hiervoor staat in de Talmoed zelf:

Erubin 21b: “Mijn zoon, wees meer zorgvuldig in de naleving van de woorden van de schriftgeleerden dan van de woorden van de Tora.”

Rabbi Mann: Dat is het verschil tussen het orthodoxe en het niet-orthodoxe.

Pastor Anderson: De niet-orthodoxen zien de Talmoed meer als gemaakt door mensen?

Rabbi Mann: Meer door mensen gemaakt in de ontwikkeling enz. enz.

Pastor Anderson: Terwijl u gelooft dat de Talmoed geïnspireerd is door God.

Rabbi Mann: Hij is geïnspireerd door God, ja.

Rabbi Wiener: Alles wat met de schrift te maken heeft wordt beschouwd als het woord van God door een groot deel van de...

Pastor Anderson: Inclusief de Talmoed? -Rabbi Wiener: Ja.

Texe Marrs: Hij zei “jullie geloven niet in de religie van Mozes. Jullie hebben als jullie religie”, zei hij tegen de Joden, “jullie hebben als jullie religie de traditie van de ouderlingen.”

In Markus 7:7 zei Jezus over de Farizeeën: “Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;”

Pastor Anderson: En de Talmoed is de doctrines der mensen.

Rabbi Mann: Het is niet mogelijk voor een doorsnee persoon die niet getraind is om gewoon de Talmoed te lezen en de mondelinge wet te begrijpen. Het is erg complex. Je hebt een leraar nodig.

Pastor Anderson: Heeft de doorsnee rabbijn hem van kaft tot kaft gelezen?

Rabbi Wiener: Ik weet het niet. Het hangt er vanaf wat zij bestudeerd hebben.

Pastor Anderson: Heeft u hem van kaft tot kaft gelezen?

Rabbi Wiener: Ik wil niet zeggen dat ik alle 36 delen heb gelezen, maar ik heb er enkele gelezen. -Pastor Anderson: U heeft er duidelijk veel van gelezen.

Rabbi Wiener: Ja, maar ik ben er zeker van dat mensen die al hun energie aan het studeren wijden dat hebben gedaan.

Pastor Anderson: Gedurende de geschiedenis hebben de Joden altijd geweten dat als Christenen wisten wat in de Talmoed stond, het Christenen erg boos zou makken, en dus waren de Joden in staat om hun meest godslasterlijke uitspraken over de Heere Jezus Christus te verbergen omdat mensen geen Hebreeuws spreken.

Texe Marrs: Hier is wat zij in de Talmoed over Jezus zeggen. Er staan afdelingen in die over Jezus gaan. Het is zelfs zo dat er een heel boek is geschreven door de directeur van Joodse studies van Princeton University, dr. Schäfer, een Jood. Hij heeft een boek geschreven “Jezus in de Talmoed.” Dus als je wil weten wat Jezus met de Talmoed te maken heeft, lees dan zijn boek “Jezus in de Talmoed” door dr. Schäfer.

Peter Schäfer is het hoofd van Joodse studies op Princeton University. In zijn boek “Jezus in de Talmoed” documenteert en analyseert hij elke keer dat Jezus genoemd wordt op de bladzijdes van de Talmoed. Pastor Anderson: Onthoud dat de Talmoed honderden jaren nadat Christus leefde werd geschreven, en hij dus verwijzingen naar Jezus bevat, en dat zij hatelijke, godslasterlijke verwijzingen zijn. Volgens de Talmoed wat Jezus het resultaat van overspel: de bastaardzoon van Maria en een Romeinse soldaat genaamd Pantera. Hij bracht zijn vroege leven in Egypte door, waar hij zwarte magie, afgoderij en toverij leerde.

Texe Marrs: Jezus was geboren uit een hoer. Maria was een hoer. Zij had seksuele betrekkingen met veel mannen. De vader was een Romeinse centurion. De Talmoed lastert de Heere Jezus ook door hem een dwaas te noemen en hem te vergelijken met schurken uit het Oude Testament, zoals Bileam, Achitofel, Doëg en Gehazi.

Pastor Anderson: Heeft de Talmoed het over de Joden die Jezus doden?

Rabbi Mann: Vaag, maar Maimonides geloofde dat de Joden hem gedood hebben – dat de Joden hem executeerden vanwege zekere doctrines van hem enz.

Pastor Anderson: Gelooft u dat de Joden Jezus gedood hebben?

Rabbi Mann: Het is mogelijk dat de Joden Jezus gedood hebben. Laten we zeggen dat zij dat deden. Misschien verdiende hij het om te sterven. Misschien was hij een onruststoker. Laten wij er vanuit gaan dat wij dat deden. Dus wij hebben iemand gedood.

Pastor Anderson: De Talmoed verlustigt zich er in werkelijkheid in dat Jezus jong stierf. Deze passage luidt als volgt: “Heeft u gehoord hoe oud Bileam was? Hij antwoordde, Bloedige en bedrieglijke mensen zullen niet de helft van hun dagen overleven. Daaruit blijkt dat hij 33 of 34 jaar oud was.” U zegt misschien “Wacht even, de passage zegt Bileam, niet Jezus.” Maar kijk naar de voetnoot beneden aan de pagina: “Bileam wordt in de Talmoed vaak gebruikt als een zinnebeeld van Jezus.” Daarnaast staat in de Jewish encyclopedia, deel 2, blz. 469, onder “Bileam”: “Bileam – gegeven aan Jezus in San Hedrin 106b and Gittin 57a.”

Peter Schäfer stelt in zijn boek “Jezus in de Talmoed” dat er geen twijfel over mogelijk is dat het verhaal van de executie in de Talmoed naar Jezus verwijst. Het boek zegt zelfs: “Er is geen reden om ons beschaamd te voelen omdat wij rechtmatig een godslasteraar en afgodsdienaar hebben geëxecuteerd. Jezus verdiende de dood, en hij kreeg wat hij verdiende.” Ergens anders stelt het boek: “Hij was een godslasteraar en afgodsdienaar, en ook al kon het de Romeinen waarschijnlijk niets schelen, stonden wij erop dat hij kreeg wat hij verdiende. “Wij hebben zelfs de Romeinse gouverneur er van overtuigd (of meer precies: hem gedwongen te accepteren) dat deze ketter en bedrieger geëxecuteerd moest worden – en wij zijn er trots op.”

Schäfer zei in een artikel dat verscheen in Publishers Weekly betreffende zijn nieuwe boek: “Ik wil zeker niet de Joods-Christelijke dialoog schaden. Maar dialoog vereist eerlijkheid, en ik tracht om eerlijk te zijn.”

Texe Marrs: Er zijn tegenwoordig Messiaanse Joden, die de Talmoed willen nemen en hem Christelijk willen maken. Hoe kan je een verderfelijk boek nemen en het Christelijk maken? Al deze leugens over Jezus zijn juist daar.

Rabbi Abrami: De Kerkvaders verweten de Joden de dood van Jezus, en dat is door het handelen van Paulus. Het was het handelen van Paulus in de brief aan de Thessalonicenzen, hoofdstuk 2, verzen 14 en 15:

“Want gij, broeders, zijt navolgers geworden der Gemeenten Gods, die in Judea zijn, in Christus Jezus; dewijl ook gij hetzelfde geleden hebt van uw eigen medeburgers, gelijk als zij van de Joden; Welke ook gedood hebben den Heere Jezus, ...”

Pastor Anderson: Welnu, wat staat daar?

Rabbi Abrami: Dit heeft helaas de gemoederen van generaties van Christenen vergiftigd. Wist u dat?

Pastor Anderson: Dus, 1 Thessalonicenzen 2... -Rabbi Abrami: Dit is Paulus! Tot op de dag van vandaag geloven 26% van alle Amerikanen dat de Joden verantwoordelijk waren in de dood van Jezus.

Texe Marrs: Toen Mel Gibson kwam met zijn film “The Passion of the Christ”, zeiden zij: “Oh, hij is een anti-semiet! Wat een afschuwelijk persoon! Hij zegt dat de Joden Jezus gedood hebben!” Welnu, dat is wat de Bijbel zegt.

Rabbi Abrami: Toen de film “The Passion of the Christ” vertoond werd, ging het van 26% naar 36% omdat mensen zo onnozel zijn. Het portretteert de Joden als kwaadaardige mensen, wat onzin is!

Pastor Anderson: De Joden noemen dit “de mythe dat de Joden Jezus hebben gedood.” Laat me u iets uitleggen: het feit dat de Joden Jezus gedood hebben is niet een mythe. Het is Bijbel.

Rabbi Abrami: Christenen geloofden het en dat doen ze nu nog. Dat doen ze nu nog! Het was ingebakken in hun gemoed. Zij verweten het alle Joden, ook al waren de meeste Joden daar niet aanwezig.

Pastor Anderson: Kijk naar Handelingen 3:13. Er staat:

“De God Abrahams, en Izaks, en Jakobs, de God onzer vaderen, heeft Zijn Kind Jezus verheerlijkt, welken gij overgeleverd hebt, en hebt Hem verloochend, voor het aangezicht van Pilatus, als hij oordeelde, dat men Hem zoude loslaten.”

Pastor Anderson: Hier predikt hij tot duizenden Joden en hij zegt:

“En nu, broeders, ik weet, dat gij het door onwetendheid gedaan hebt, gelijk als ook uw oversten.” (Handel. 3:17, Sv)

Pastor Anderson: Wacht eens even. Ik dacht dat het alleen de oversten waren? Nee, hij zei: “U deed het, gelijk als ook uw oversten.” Dat betekent dat het niet alleen de oversten waren, het was ook het volk. Als wij het schriftuurlijke verslag lezen, riep het volk uit, een massale menigte van duizenden en duizenden Joden roepen uit: “Kruis Hem!” En hij zegt: “Zal ik uw Koning kruisigen?” “Wij hebben geen koning, dan den keizer.” (Joh 19:15) “Ik ben onschuldig aan het bloed dezes Rechtvaardigen,” zei de Romein Pilatus. (Mat 27:24). “Zijn bloed kome over ons, en over onze kinderen.” Dat is wat zij zeiden. (Mat 27:25).

Texe Marrs: Daarin staat dat Jezus het Judaïsme corrumpeerde, en als straf voor zijn misdaden is hij nu in de Hel terwijl hij brand in vlammende uitwerpselen, en hij zal zo voor eeuwig zijn.

Pastor Coleman: Zij haten Jezus Christus. Zij haten de naam. Ik denk dat dat zo is omdat zij de kinderen van de Duivel zijn (Joh 8:44), niet kinderen van God. Dus de Duivel – denk aan de haat die hij voor Christus heeft, dus wat denk je dat zijn kinderen gaan hebben?