راه بهشت در انجیل

Video

June 3, 2015

انجیل خیلی واضح درباره ی رستگاری صحبت کرده. مهم نیست چه قدر آدم خوبی باشید. بسیاری فکر می کنن که خیلی خوب هستند و به بهشت خواهند رفت چون که خیلی خوب هستند، اما انجیل می فرماید: «این پارسایی که از خداست از راه ایمان به عیسی مسیح است و نصیب همۀ کسانی می‌شود که ایمان می‌آورند» (رومیان، باب 3، آیه ی 23). انجیل می فرماید «هیچ‌کس پارسا نیست، حتی یک نفر.» (رومیان، باب 3، آیه ی 10) من پارسا نیستم. شما پارسا نیستید، و اگر قرار باشه که به خاطر خوبی هامون به بهشت بریم، هیچ کدوم از ما بهشتی نخواهیم بود.

انجیل حتی در مکاشفه باب 21، آیه ی 8 می فرماید: «امّا نصیب بزدلان و بی‌ایمانان و مفسدان و آدمکشان و بی‌عفتان و جادوگران و بت‌پرستان و همۀ دروغگویان، دریاچۀ مشتعل به آتش و گوگرد خواهد بود. این مرگ دوّم است.» من قبلا دروغ گفتم. هر کسی دروغ گفته، پس همه گناه کردیم و گناهانی بزرگتر از دروغ هم مرتکب شدیم. واقعیت اینه: همه ی ما مستحق جهنمیم.

اما انجیل می فرماید:«امّا خدا محبت خود را به ما این‌گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد.» (رومیان، باب 5، آیه ی 8) عیسی مسیح، چون که ما رو دوست داره، به زمین اومد. انجیل می فرماید که او تجلی جسمانی خداوند بود. در واقع خداوند شکل انسانی به خود گرفت. زندگی بدون گناهی را پشت سر گذاشت. هیچ گناهی نکرد، و البته، اون ها کتکش زدن، آب دهان روش ریختن، به صلیب کشیدنش. انجیل می فرماید که وقتی عیسی مصلوب شده بود خود «او گناهان ما را در بدن خویش بر دار حمل کرد.» (اول پطرس، باب 2، آیه ی 24) پس گناهی که من و شما مرتکب شدیم، انگار خود عیسی مسیح اون ها رو مرتکب شده. او به خاطر گناهان ما مجازات می شد. سپس پس از مرگش بدنش رو در مزاری دفن کردند، روحش به مدت سه روز و سه شب به جهنم رفت (اعمال، باب 2، آیه ی 31). سه روز بعد دوباره از مرگ برخواست. حفره های روی دستش را به پیروانش نشون داد. انجیل آشکارا می فرماید که عیسی مسیح به خاطر همه مرد. می فرماید که: «و خودْ کفّارۀ گناهان ما است، و نه گناهان ما فقط، بلکه گناهان تمامی جهان نیز» (اول یوحنا، باب 2، آیه ی 2). اما به یه شرط نجات پیدا می کنیم. انجیل این سؤال رو در اعمال باب 16 می پرسه:«چه کنم تا نجات یابم؟» و آن ها گفتند: «به خداوند عیسی مسیح ایمان آور که تو و اهل خانه‌ات نجات خواهید یافت.» همین. نگفت: «به کلیسا بپیوند تا نجات پیدا کنی. غسل تعمید داده بشی نجات پیدا می کنی. خوب زندگی کن تا نجات پیدا کنی. از همه ی گناهانت توبه کن و نجات پیدا کن. نه. می گه:«ایمان بیار.»

حتی معروف ترین آیه در انجیل که ته لیوانای «In and Out Burger» هم بهش ارجاع داده شده. خیلی معروفه. همه شنیدنش: یوحنا باب 3، آیه ی 16 «زیرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان آوَرَد هلاک نگردد، بلکه حیات جاویدان یابد.» و جاویدان یعنی جاویدان. یعنی برای همیشه، و عیسی فرمود:«من به آنها حیات جاویدان می‌بخشم، و به‌یقین هرگز هلاک نخواهند شد. کسی آنها را از دست من نخواهد ربود.» (یوحنا، باب 10، آیه ی 28) انجیل در یوحنا باب 6، آیه ی 47 می فرماید: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، هر که ایمان دارد، از حیات جاویدان برخوردار است.» بنابراین اگر به عیسی مسیح ایمان دارید، انجیل می فرماید که از حیات جاویدان برخوردارید. جاویدان خواهید زیست. رستگاریتون رو از دست نمی دید. همیشگی و جاویدان هست. به محض این که نجات یافتید، به محض ایمان به عیسی مسیح، برای همیشه نجات پیدا کردین، و هر چی که بشه، رستگاریتون از بین نمی ره.

حتی اگر گناه بزرگی مرتکب بشم، خدواند روی همین زمین منو مجازات می کنه. اگر امروز کسی رو بکشم، خدا حتما منو مجازات می کنه، یا به زندان می رم یا بدتر از اون اعدام می شم. این دنیا منو مجازات می کنه و خداوند حتما بیشتر هم منو مجازات می کنه، اما جهنم نمی رم. هیچ کاری نمی شه کرد که به جهنم برم، چون که نجات پیدا کردم، و اگر به جهنم برم، اون وقت خدا دروغ گفته. چون که عهد خداوند بسته هر که ایمان دارد، از حیات جاویدان برخوردار است. و فرموده است:« هر که زنده است و به من ایمان دارد، به‌یقین تا به ابد نخواهد مرد.» به این خاطره که نمونه هایی توی انجیل هستن که واقعا کارای بدی انجام دادن، اما به بهشت راه پیدا کردن. چطور؟ چون که خیلی خوب بودن؟ نه، چون که به عیسی مسیح ایمان داشتن. گناهانشون بخشیده شده. افراد دیگه ای که شاید از لحاظ دنیوی زندگی خوبی داشتن، یا حتی واقعا زندگی بهتری هم داشتن، اگر به عیسی مسیح ایمان نداشته باشن، باید به خاطر گناهانشون به جهنم برن.

بذارید این تفکرو براتون روشن کنم: یه چیزی که می خواستم حتما امروز دربارش صحبت کنم سؤالی هست که یکی از پیروان عیسی از عیسی پرسید و اون سؤال اینه: افراد اندکی نجات پیدا می کنن؟ سؤال خوبیه، نه؟ بیشتر مردم نجات پیدا می کنن؟ یا تنها اندکی نجات پیدا می کنن؟ کی تو این جمع فکر می کنه که بیشتر آدما به بهشت می رن؟ یعنی بیشتر آدمای دنیا به بهشت می رن؟ حدس بزنید چی جواب می ده: در «از درِ تنگ داخل شوید، زیرا فراخ است آن در و عریض است آن راه که به هلاکت منتهی می‌شود و داخل‌شوندگانِ به آن بسیارند. اما تنگ است آن در و سخت است آن راه که به حیات منتهی می‌شود، و یابندگان آن کم‌اند.» (متی باب 7، آیات 13 تا 14). «نه هر که مرا ”سرورم، سرورم“ خطاب کند به پادشاهی آسمان راه یابد، بلکه تنها آن که ارادۀ پدر مرا که در آسمان است، به‌جا آوَرَد. در آن روز بسیاری مرا خواهند گفت: ”سرور ما، سرور ما، آیا به نام تو نبوّت نکردیم؟ آیا به نام تو دیوها را بیرون نراندیم؟ آیا به نام تو معجزات بسیار انجام ندادیم؟“ امّا به آنها به‌صراحت خواهم گفت، ”هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید، ای بدکاران!“ (متی باب 7، آیات 21 تا 23)

اول این که، بیشتر آدمای دنیا حتی ادعای ایمان به عیسی رو هم ندارن. خوشبختانه بیشتر آدمای این کلاس ادعا می کنن که به عیسی ایمان دارن، اما بیشتر مردم دنیا ادعای باور به عیسی رو ندارن. اما خداوند هشدار می ده که حتی از میون کسایی که ادعای ایمان به عیسی مسیح رو دارن، حتی کسانی که اون رو «سرورم» خطاب می کنن، بسیاری به او خواهند گفت:«ما این همه معجزه کردیم! چرا ما نجات نیافتیم؟!» او خواهد گفت: «هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید.» این به این خاطره که رستگاری کاری به اعمال نداره و اگر به اعمالتون تکیه می کنید که شما رو نجات بده، اگر فکر می کنین که به خاطر این که غسل تعمید داده شدین به بهشت خواهید رفت، اگر فکر می کنید که «خوب، من باید خوب زندگی کنم، باید به فرامین عمل کنم که نجات پیدا کنم، باید به کلیسا برم، از گناهام توبه کنم...» اگر به اعمالتون اعتماد دارید روزی عیسی مسیح خواهد گفت:«هرگز شما را نشناخته ام. از من دور شوید.»

باید به کاری که کرده ایمان مطلق داشته باشید. باید به کاری که عیسی روی صلیب کرد، هنگامی که برای شما مرد، به خاک سپرده شد و دوباره زنده شد ایمان مطلق داشته باشید. بلیت شما به بهشت اینه. اگر به چیزای دیگه ایمان دارید و می گید:«خوب من بهشتی هستم چون که خیلی مسیحی خوبی هستم و این همه کارای خوب کردم.» او خواهد گفت: « از من دور شوید.» دقت داشته باشید که می گه: «هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید.» نمی گه :«یه زمانی می شناختمت.» وقتی که شما رو بشناسه ... یادتون باشه قبلا هم گفتم: جاویدانه، همیشگیه. وقتی که شما رو بشناسه برای همیشه نجات خواهید یافت. او خواهد گفت: «هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید.» چون که اگر به جهنم برید، به این خاطره که عیسی مسیح هیچ وقت شما رو نشناخته. چون که اگر بشناستتون دیگه می شناستتون. مثل این که بچه های من همیشه بچه های منن. وقتی که دوباره متولد بشید، وقتی که فرزند او هستین، همیشه فرزندش باقی خواهید موند. شاید فرزند ناخلف خونواده هم باشید. شاید خدا حسابی توی این دنیا عذابتون بده. می تونید زندگی این دنیاتون رو خراب کنید، اما رستگاریتون از بین نمی ره. اگر که نجات پیدا کردین، معامله تمومه. این نکته ی اصلی درباره ی آخرالزمان بود که می خواستم بهتون ارائه بدم، فقط چند دقیقه برای سوالاتون درباره ی رستگاری یا آخرالزمان وقت داریم.

اقرار کنید که گناهکارید.
مجازات گناه را درک کنید.
ایمان بیاورید که عیسی مسیح برای شما مرد، به خاک سپرده شد و دوباره زنده شد.
تنها به عیسی مسیح به عنوان منجی خود اعتماد کنید.

عیسای عزیز، می دانم که گناهکارم. می دانم که مستحق جهنم هستم، اما باور دارم که تو برای من روی صلیب مردی و دوباره زنده شدی. از تو می خواهم که اکنون مرا نجات دهی و به من حیات جاویدان ببخشایی. ای عیسی مسیح، من تنها به تو توکل می کنم! آمین

 

 

 

mouseover